TAT TOO [NC]ตอนที่ 1 JUNGKOOK X YOU
ตุบ!...
"อ๊ะ!?" ร่างระหงตัวเล็กตกกระทบลงเตียงสักขนาดกลางท่ามกลางความเงียบภายในตัวของร้านที่ให้บริการสัก ในยามนี้ฟ้าเริ่มมืดไร้ผู้คนผ่านไปมา ไม่มีสิ่งใดที่สามารถเข้ามารบกวนกิจกรรมเร่าร้อนของทั้งสองได้...
มือหนาของจองกุกทำการปลดตะขอเสื้อเกาะอกสีเนื้อของคุณพร้อมดึงกระชากมันออกไปจากร่างกายบอบบางอย่างไม่ใยดี...สายตาคู่คมจ้องมองเต้าอกคู่สวยทั้งสองข้างที่เด้งขึ้นตามแรงกระเพื่อมของลมหายใจ ตอนนี้ร่างกายของคุณมันชั่งยั่วอารมณ์ของเขาซะเหลือเกิน
ยิ่งมองยิ่งตื่นตัวจนแทบขาดใจ...เกิดมาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่น่ายัดเยียดความเป็นผัวให้มากขนาดนี้มาก่อน
"อึก! อือ...พอแล้ว มันเสียว~" เสียงเล็กครางฮึมฮัมในลำคอพลางบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่านที่คนบนร่างมอบให้..ปากหนาครอบยอดประทุมสีชมพูอ่อนพลางตวัดลิ้นเพื่อลิ้มรสความนุ่มนิ่มจากหน้าอกขนาดคัพDDหรือDouble dang ที่ต่างจากขนาดหน้าอกของสาวเกาหลีทั่วไป
"อ๊า...เต็มไม้เต็มมือดีวะ" และนี่คือความรู้สึกแตกต่างที่คนอย่างจอนจองกุกไม่เคยได้สัมผัสแบบนี้มาก่อน..ความรู้สึกแปลกใหม่ในรอบ2ปี...ทำเขาแทบบ้า
"อ๊ะๆ! อย่าบีบแรงสิ...."
"อ๊า โทษที คนมันอดใจไม่ไหวจริงๆวะ"
"อื้อๆ พอแล้ว ไม่เอาแล้ว หยุดทำแบบนี้สักทีสิ!!"
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ร่างสูงนั่งกัดริมฝีปากล่างพร้อมนำมือใหญ่ๆของตนบีบเค้นหน้าอกของคุณจนเนื้อนิ่มทั้งสองข้างปริ้นออกมาตามซอกนิ้ว...ตอนนี้คุณทั้งเจ็บทั้งเสียว อยากจะให้เขาทำแบบนี้หลายๆรอบอย่างที่ปากไม่ตรงกับใจ
ถึงเราสองคนจะพึ่งรู้จักกัน แต่ทำไมความรู้สึกนี้มันห้ามกันไม่ได้ จะบอกว่ามันผิดมั้ย..ผิด..แต่ทำไงได้ล่ะ ต่างฝ่ายต่างต้องการ จะให้ปฏิเสธก็คงยาก
"คืนนี้ฉันไม่ปล่อยเธอไปแน่คนสวย...อื้มมมม"
ร่างสูงผละตัวออก พร้อมปล่อยให้ขอบกางเกงคาอยู่ตรงช่วงสะโพกเพื่อแกล้งให้คนตัวเล็กใต้ร่างรู้สึกอึดอัดและเรียกร้องขอจากเขา...ดวงตาของคุณละจากสิ่งอันตรายตรงหน้าเพื่อสำรวจร่างกายของชายหนุ่มที่แทบจะเปลือยตรงหน้า
สายตาของคุณเริ่มมองจากข้างบนแต่ฝ่ามือทั้งสองนั้นเริ่มสัมผัสจากช่วงล่างไล่ขึ้นบนเรื่อยๆ....
หมับ!!
"อ่ะ!!" ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยที่จู่ๆคนตรงหน้าก็คว้ามือคุณไว้กลางทาง..ดวงตากลมใสของคุณเหลือบมองจองกุกอย่างไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงห้ามล่ะ...
"ฉะ..ฉันขอโทษ.."
"หึ! ขอโทษทำไมเธอไม่ได้ทำอะไรผิด"
"แล้วทำไมถึง..."
"เงียบน่ะ ลีลาจริง...เลิกเล่นแล้วถอดกางเกงในเธอออกซะ ก่อนที่ฉันจะบ้าตายซะก่อน!"
คนตัวเล็กพยักหน้าก่อนที่จะยกเท้าขึ้นพร้อมล้วงดึงแพนตี้สีหวานลงจนสุดเท้าพร้อมล่วงลงสู่พื้นตามคำสั่งของจองกุก...ร่างสูงได้แต่ยืนมองการกระทำของสาวน้อยตรงหน้าอย่างพึงพอใจ ส่วนตัวเองก็พลางปลดกางเกงทั้งนอกแล้วในออกอย่างรวดเร็ว
"0.0"
"อ่าาาา..เป็นเด็กดีแล้วอยู่นิ่งๆ ฉันจะพาเธอขึ้นสวรรค์เองสาวน้อย:)"
จองกุกคลานขึ้นเตียงพร้อมคร่อมตัวคุณไว้เพื่อไม่ให้หลุดหนีไปไหน..ร่างหนาจ้องลึกไปในแววตากลมโตที่ไร้ซึ่งความสั่นไหว จมดิ่งลงไปในมหาสมุทรแสนหวานนั้นอย่างยินยอมด้วยความหลงใหล
"อึก!อื้อส์!~"
จองกุกโน้มตัวลงแตะสัมผัสริมฝีปากเล็กพร้อมสอดแทรกเรียวลิ้นไปเกี่ยวกระหวัดกวาดต้อนรับรสชาติแสนพิเศษที่หาไม่ได้จากที่ไหนก่อนจะผละจูบแสนหวานออกพลางกระซิบแหบพร่าจากอารมณ์ที่ไม่อาจกักเก็บข้างใบหูนิ่ม
"เธอสวยมากรู้ตัวมั้ยสาวน้อย..."
เสียงที่กดให้เข้มขึ้นกับใบหน้าจริงจังทำให้คุณเผลอยกยิ้ม เขาชอบที่จะได้เห็นความแปรปรวนอย่างควบคุมไม่ได้บนใบหน้าหวานใสของเหยื่อผู้ไร้เดียวสาที่แสนอ่อนนุ่ม...เพียงพูดให้ใจอ่อน เรื่องแบบนี้มันก็ง่ายขึ้นเยอะหลายเท่าตัว
"พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง...เหมือนฉันเคยเจอนายมาก่อน...หรือว่า..."
"ฉันชอบเธอสาวน้อย...เป็นของฉันนะ:)"
"คะ...อื้มส์!"
สิ้นเสียงนั้นจูบหนักหน่วงก็ถูกป้อนเข้ามาทันที ร่างเล็กตอบรับจูบอย่างยินยอม แขนเล็กโอบลำคอหนาไว้แน่นขณะที่ถูกยกตัวเพื่อจัดท่าให้ทำได้ง่ายมากยิ่งขึ้น ทั้งสองแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม ในขณะที่จองกุกค่อยๆแทรกหัวบานใหญ่ที่กำลังมีน้ำเยิ้มไหลปริ่มออกมาพร้อมใช้งาน....
"อึก! อื้อส์ๆๆๆๆๆ!" กำปั้นเล็กทุบต้นแขนกล้ามเป็นมัดๆพลางพยายามเบี่ยงช่วงล่างให้หลุดพ้นจากพันธนาจากคนตัวใหญ่บนร่าง...น้ำเสียงอู้อี้ร้องโอดโอยอย่างเจ็บแสบกับครั้งแรกที่ถูกลุกล่ำเข้ามาในกาย
จองกุกยังคงบดจูบไม่ยอมผละออกเสียที...เจ้าตัวดื้อด้านนำเจ้าสิ่งที่พร้อมใช้งานแทรกสอดเข้าไปในโพลงหวานอย่างไม่เบิกทาง
ครั้งแรกของคุณมันชั่งเจ็บปวดเกินคำบรรยาย มันทั้งแน่นและอึดอัด นึกถึงเนื้อเยื้อข้างในฉีกขาดรวดเดียว...
"อ๊าาาาห์!...แน่นชิบหาย!" เสียงทุ่มสบถหลังผลักจูบออกพร้อมพลางสอบสะโพกเข้าออกช้าๆ จองกุกรู้ดีว่านี่คือครั้งแรก เส้นทางรักมันจะเดินลำบากกว่าที่คิด..เขาจึงพยายามค่อยๆเป็นค่อยๆไปเพื่อให้น้องหนูของสาวน้อยปรับตัวทีละช้าๆ
"อ๊ะ! อ๊าส์...อือ..จ..เจ็บ!"
ความแข็งแกร่งที่สอดใส่เข้ามาทำให้คุณกัดริมฝีปากตัวเองแน่น ชายหนุ่มหลุบตามองว่าร่างเล็กใต้ร่างกำลังทรมารใจแทบขาด จองกุกจึงตัดสินใจผ่อนลมหายใจเมื่อจุมพิตปลอบประโลมสัมผัสไปทั่วใบหน้าพร้อมแรงขยับอย่างเชื่องช้า และเปลี่ยนเป็นความหนักหน่วงเมื่อเสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหู
"เห้อๆ! ฉ..ฉันหายเจ็บ...อึก!แล้วอ๊าาาาส์!"
"ซี๊ด! เธอนี่มันยั่วฉันจริงๆสาวน้อย..อ๊าส์ๆ!"
ขาเรียวฉีกออกกว้างตามแรงขยับบดเบียดเสียดสีจากร่างด้านบน ดวงตาคมจ้องมองคนเด็กกว่าด้วยแววตาร้อนแรง ใบหน้าน่ารักขึ้นสีแดงจัดพร้อมกับเม็ดเหงื่อที่ไหลซึมออกมาทำให้เส้นผมสีดำเงาเกาะตัวรวมกันเพราะเกิดความชื้น...
"อื้ออออออ..อ๊ะๆ"
จองกุกลูบปลายผมชื้นเหงื่อเบาๆ ก่อนจะกดจูบลงไปบนหน้าผากมนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงตากลมโตฉ่ำหวานเย้ายวนสบมองกลับมาทำให้จองกุกต้องป้อนจูบลงไปอีกครั้ง
"อ๊าาา..เด็กดี..." มันง่ายกว่าที่วางแผนไว้ คุณไม่มีท่าทีขัดขืนเลยสักนิด ถึงจะโดนวางยาแต่ตัวยามันก็ไม่แรงมาก..แต่ทำไม ทำไมคุณถึงตอบสนองเขาได้ทุกการกระทำจนทำให้จองกุกแอบแปลกใจเล็กน้อย
ว่านอนสอนง่ายสิดีเขาจะได้ไม่ต้องรุนแรงให้เปลืองพลังงาน...
"อึก! อ๊ะๆ!...อือ...มะ..ไม่ไหวแล้ว"
"อ๊า! อีกแปปเดียว รอฉันก่อนดิวะ! อ๊าส์ๆๆๆๆ!"
จองกุกจับขาเรียวยกขึ้นพาดบ่าของเขา แปรเปลี่ยนจังหวะหนักหน่วงเป็นถี่รัวจนได้ยินเสียงครางหวานเป็นระงม..แรงตอดรัดจากช่องทางคับแน่นทำให้จองกุกต้องผ่อนลมหายใจ แม้เข้าจะอยากกระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่งมากแค่ไหน แต่ต้องนึกคำนึงถึงฝ่ายตรงข้ามด้วยว่ายังมีแรงสู้ไหวอยู่หรือไม่ ไม่งั้นอาจขาดใจตายไปเลยก็ว่าได้
"อ..อึก! อื้อส์ๆ!..ไม่เอาแล้วอ๊าส์ๆๆๆ!"
"โธ่เว้ย! แม่งอึดชิบหาย!!" เขาอยากจะดีดน้องชายตัวเองให้เข็ด ผ่านมา2ปีแล้วมันก็ยังคงอึดไม่เปลี่ยน ความเป็นชายของจองกุกยังถึกยังทนและสามารถเอาได้นานอีกหลายชั่วโมง
"อ๊ะๆ! ฉ..ฉันเสร็จแล้ว..เสียวจะตายอยู่แล้วพอสักทีเถอะอ๊ะส์ๆๆๆ!"
"ซี๊ด! แม่งตอดดีเชี่ย..อ๊าส์ๆ!"
จองกุกครางออกมาอย่างพอใจพร้อมย้ายมือไปกอบกุมสะโพกนิ่มพร้อมจ้องมองร่างบางที่ขยับขึ้นลงอยู่ใต้ร่างของเขาอย่างหลงใหล เนื้อตัวคนตัวเล็กขึ้นสีแดงจัดแต่งเต็มไปด้วยรอยสีจางจากริมฝีปากเขาและหยาดเหงื่อที่ไหลซึมออกมาจากผิวขาวนวลวาววับ ใบหน้าหวานดูเย้ายวนขึ้นจากแรงอารมณ์ ริมฝีปากบางบวมเจ่อ ผมสีดำเงายุ่งเหยิงเพราะเจอศึกหนัก...
เขาคิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกคุณ..คุ้มค่ากับการที่แอบมองตั้งแต่บนรถเมล์รวมถึงที่หน้ามหาลัย
"ซี๊ดดดดดด!!..."
"อ๊ะ!!..."
จองกุกขยับกายแนบชิดกดร่างบางให้จมลงไปกับเตียง สวนสะโพกเข้าออกจนร่างบางสั่นคลอนร้องครางลั่น ผละจากมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกกลับเข้าไปซ้ำๆ ร่างหนาเลื่อนมือไปเกาะกุมเร่งจังหวะที่กึ่งกลางลำตัวของร่างข้างใต้จนรู้สึกถึงของเหลวที่ซึมออกมา...
"อร๊าย!..อ๊าส์ๆๆๆ!!"
"อึกๆ! อ๊ะๆๆๆ!...." มือหนาใหญ่เปลี่ยนไปขย้ำสะโพกอีกรอบพร้อมกระแทกกายเข้าไปอย่างหนักหน่วงถี่รัวติดต่อกันหลายครั้ง ทั้งสองขยับกายเป็นจังหวะเดียวกันจนในที่สุดร่างบางก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยความต้องการออกมาเช่นเดียวกับร่างสูง
"อือ..." คุณรู้สึกหมดแรง นอนหอบหายใจรวยรินก่อนจะรู้สึกวูบโหวงเมื่อความอุ่นร้อนนั้นถูกถอดถอนออกไป
"เห้อ!...ฉันมีห้องพักอยู่ชั้นบน..ขึ้นไปต่อกันบนนั้นเถอะสาวน้อย"
"วะ..ว่าไงนะ?"
-- ไปต่อกันในเนื้อเรื่องเถอะค่ะ^_^ --
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น